Serce na temblaku

                                      

                                     

 Autor: Katarzyna Grochola
 Tytuł: Serce na temblaku
 Wydawnictwo: W.A.B.

 Ilość stron: 304

Serce na temblaku to drugi tom bestsellerowego cyklu powieściowego pt: Żaby i anioły. Powieść była największym bestsellerem w 2002r. , za co została uhonorowana nagrodą AS EMPIK. 

Katarzyna Grochola, krótko i zwięźle wypowiada się o swojej powieści: 

,,Wielka miłość skutecznie rywalizuje ze zdrowym rozsądkiem, ale nigdzie nie jest powiedziane, że musimy byś doskonałymi partnerkami, które nie popełniają żadnych głupot."

Powieść kupiłam na festynie dokładniej na kiermaszu książek w szkole podstawowej im. Alfreda Szklarskiego. 

Główną bohaterką powieści jest Judyta. Judyta rozwiodła się ze swoim mężem, którego autorka nazywa ,,Eksiem" lub,,Ten od Joli". Teraz mieszka ze swoją nastoletnią córką Tosią i drugim facetem Adamem. Adam pracuje w radiu. Prowadzi nocne audycje. Bardzo nie chce być uzależniona od mężczyzny, który jak wielokrotnie podkreśla nie jest jej mężem. Z tego powodu z niejaką Ewą Ostapko robi interes życia. Ten interes okazuje się jednak wielką głupotą, którą Judyta musi  odpracować i zapłacić za nią własnym zdrowiem. Główna bohaterka jest więc osobą naiwną, łatwo wpadającą w tarapaty. Judyta ma przyjaciółkę Ulę, która wraz ze swoim mężem Krzysiem i dwoma córkami Isią i Agatą tworzą wspaniałą rodzinę. Do grona znajomych Judyty zaliczamy jeszcze Renię. Mężem Renaty jest Artur. Renia z Arturem nie ma dzieci, ale bardzo się o nie starają. Renia do przesady dba o swój wygląd. Judyta zazdrości Reni figury dlatego postanawia zacząć dietę. Judyta pracuje w redakcji, odpowiada na listy czytelników. Wyjeżdża na urlop do Nowej Wrony, gdzie odpoczywa na łonie natury.

 Na końcu powieści sprawy z Adaśkiem się komplikują. Judyta posądza Adama o zdradę. Finał powieści jest trochę zaskakujący, gdyż dowiadujemy się, że Adam dostał propozycję półrocznego stypendium w Chicago, a Judyta zostaje w kraju i ma pół roku aby przemyśleć swoje dalsze życie z Adamem. 

Powieść została napisana dla ojca i brata Katarzyny Grocholi. Czytając tę książkę czasami rozśmieszała mnie główna bohaterka. Najbardziej śmiałam się gdy Judyta zrobiła porządek w narzędziach Adama. Podobały mi się również imiona zwierząt. Koty nazywały się Potem i Zaraz, a pies Judyty wabił się Borys. Według mnie autorka w niektórych momentach świetnie ukazuje ironię życia. Właśnie taka powieść była mi potrzebna po przeczytaniu dramatu.

Na podstawie Nigdy w życiu! powstał film, którego reżyserem jest Ryszard Zatorski, a w rolę Judyty wcieliła się Danuta Stenka.