Barbara Rybałtowska Bez pożegnania

Tytuł: Bez pożegnania

Autor: Barbara Rybałtowska

Wydawca: Axis Mundi

Seria: Saga tom I

Oprawa: miękka

Ilość stron: 328

Książka Barbary Rybałtowskiej Bez pożegnania to pierwsza część ośmiotomowej sagi historyczno - przygodowej. : Pozostałe tomy to:

2. Szkoła pod baobabem

3. Koło graniaste

4. Mea Culpa

5.Czas darowany nam

6. Jak to się skończy 

7. Co to za czasy

8. Jeszcze się nie ukazał. 

Książka dedykowana jest niezwykłej matce Rybałtowskiej. Główną bohaterką jest Zosia Markowska matka Kasi i żona artysty, malarza koni Piotra. Zosia została zabrana na Sybir bez pożegnania z rodziną, z osadą w Hajewiczach ojczyzną.Bez pożegnania opuściła rosyjską ziemię. Została młodą 

27- letnią wdową, która aby przetrwać dramatyczne chwile skupiła się na  utrzymaniu przy życiu córeczkę Kasię. Podróż przez Azję, obóz w tajdze(Pokrówka), wioska Erkiento w Chinach oraz przeżyte choroby, modlitwy o lepsze jutro to wszystko znajduje się w książce Barbary Rybałtowskiej. Czytając przeżycia bohaterek musiałam sobie przypominać, że są to osoby nie po czterdziestce czy pięćdziesiątce, ale młodzi ludzie w sile wieku. Wzruszający był dla mnie pamiętnik Kazia, który nie przeżył zsyłki, a swoje uczucia i tęsknotę za rodziną spisywał będąc w junakach. 

Kasia jest rezolutnym, lubiącym występy artystyczne dzieckiem.

Książka kończy się rejsem brytyjskim statkiem do Afryki. 

Książkę polecają: 

Jerzy Antczak 

"Jest to wspaniale napisany utwór. Wprost gotowy scenariusz filmowy, pełen cudownych charakterów i sytuacji chwytających za gardło. Rewelacja!!! Aromat książki, jej niezwykła pasja, koloryt, emocje, wiarygodność są mi bliskie i wywołują olbrzymie doznania.

Ernest Bryll

"Ważne są książki takie jak ta, bardzo ważne dla naszej polskiej psychiki. To opowieść o strasznym a jednak pełnym wiary i radości dzieciństwie, pełna siły przetrwania, radości nieugiętej (...) Przyznam się, że czytałem tę kipiącą energią życia i świetnie napisaną książkę też jako odtrutkę na typowe dla polskiego obywatela poczucie przysmucenia, niedostrzegania jak wiele na lepsze się zmieniło."Andrzej Seweryn: 

"Przeczytałem tę powieść i jestem nią głęboko poruszony. Nie potrafię pisać o tym co czuję, jak ją przeżywałem, ale ma ona dla mnie ogromne znaczenie..." 

Cytat:

,, Możemy tylko nakreślić plany naszego życia, a potem przychodzi główny architekt - los i urządza wszystko po swojemu."

Książka Rybałtowskiej wspaniale nadaje się na scenariusz filmowy. 

Dodam tylko, że z tyłu książki zotała napisana informacja iż: autorka jako mała dziewczynka podczas II Wojny Światowej została wraz z matką wywieziona na Syberię, skąd przez Pakistan, Iran i Ugandę wróciła do Polski. Przeżycia te posłużyły za kanwę sagi.

Mam nadzieję, że tym krótkim opisem zachęciłam do przeczytania książki.