Miód na serce

Tytuł:Miód na serce
Autor:Edyta Świętek
Liczba stron:319
Wydawnictwo:Replika 

Miód na serce to lektura, na którą czekałam dość długo. Na początku chciałam wygrać książkę w konkursach, co mi się nie udawało. Stworzyłam nawet (na potrzeby konkursu) własną okładkę. Później wspaniałomyślna Crysia zorganizowała Book Tour z tą książką. Niezmiernie się ucieszyłam i z chęcią wzięłam w nim udział. 

Widzimy na okładce,  na pierwszym planie  kompozycję z tytułowym miodem, a w tle znajduje się sukienka. Ta sukienka bardzo mnie zaintrygowała długo zastanawiałam się czemu za kwiatem i miodem widzimy dziewczęcą sukienkę. Odpowiedź poznałam podczas tej wspaniałej wywołującej łzy i uśmiech lekturze.
Za górami, za lasami... tak zaczyna się historia Elwiry - zawodowej pocieszycielki strapionych, wychowanej w Niepołomicach przez babcię Hanię pani psycholog. Główna bohaterka pod pozornie spełnionym życiem skrywa bolesną tajemnicę.
Książka podzielona jest na etapy życia bohaterów.
Na początku poznajemy Ciaputka, który na naszych oczach przechodzi metamorfozę na  zaradnego mężczyznę. 

W książce poruszony jest niezwykle trudny problem kobiety nie mogących zaznać macierzyństwa.
W powieści można się też pogubić, w pewnym momencie następuje nadmiar bohaterów, ale gdy nie będziemy się zrażać to z czasem wszystko się wyjaśni.

Autorka świetnie bawi się językiem. Fajną grę słów widzimy w imieniu i nazwisku Romana Tycznego( pochodzi od słowa romantyczny). Stasia  jest typową polską recepcjonistką, a jej pseudonim Do Rany Przyłóż świetnie odzwierciedla jej charakter.  Nazwisko doktora Krystiana bohaterowie często przekręcali na Greya tytułowego bohatera powieści E.L. James .   

Wydaje mi się, że ulubionym napojem autorki jest cappuccino, które prawie zawsze piją w restauracji Alter Ego w Niepołomicach. Z ciekawości sprawdziłam w Wikipedii czy istnieje taka kawiarnia i okazuje się, że Alter Ego to zwrot łac., który jest często używany w analizie literatury do opisu postaci, które są psychologicznie identyczne, a czasami również do opisania jakiejś postaci jako alter ego autora, fikcyjnego bohatera, którego zachowanie. mowa lub myśli celowo wyrażają tego autora.

Bajeczne zakończenie działa niczym miód na serce, Wywoła niejeden uśmiech i wzbudzi nadzieję. Oby więcej takich powieści!

Lekturę gorąco polecam!
A tutaj moja konkursowa okładka:

Dziękuję za komentarze!